Platinum palladium to tradycyjna technika grafiki fotograficznej sięgającej okresu w historii fotografii, która poprzedza srebrne drukowanie żelatyny.

Technika platynotypii opatentowana została przez Williama Willisa w 1873 roku. Odbitka w tej technice powstawała w procesie negatywowo – pozytywowym poprzez kopiowanie stykowe negatywu na uczulony papier mieszanką solami żelazowymi oraz związków platyny i palladu. Wydrukowana, utrwalona, wysuszona stanowiła gotowy obraz o niezwykle pięknych, subtelnych przejściach tonalnych.

Te wydruki są preferowane przez kolekcjonerów sztuki ze względu na ich długowieczność i wygląd. Gama tonalna obrazów jest niezrównana, nawet wobec nowoczesnych, cyfrowych wydruków. Platinum palladium odbitki są najbardziej trwałymi ze wszystkich procesów fotograficznych. Platynowy (i siostrzany paleod) jest niezwykle stabilny w stosunku do reakcji chemicznych, które mogą degradować druk i jest jeszcze bardziej stabilny niż złoto.

Cykl Lusławickie arboretum został przygotowane właśnie w tej technice. Dwadzieścia wybranych zdjęć zostało opracowane przez Tamarę Pieńko na papierze Arches Platine France o rozmiarze 38cm x 56 cm. Seria jest kolekcjonerska a nakład każdej fotografii to 11 sztuk, każdy sygnowana.